27 marca 2013

Odblokowywanie załączników w OWA dla Exchange 2013

Kwestia niby banalna – czasami przesyłamy sobie pliki typu .xml, .lnk czy inne, które domyślnie są w zabezpieczeniach Outlook Web Apps serwerów Exchange blokowane. W poprzednich wersjach Exchange można było sobie to w wygodny sposób sprawdzić i wyedytować w konsoli graficznej, jak widać na rysunku 1, ale w Exchange Admin Center (Exchange 2013) niestety opcja ta jest niedostępna, co pokazuje rysunek 2.

image

Rysunek 1. Lista  blokowanych typów plików w EMC w Exchange 2010

image

Rysunek 2. Dostęp do plików w EAC w Exchange 2013

Oczywiście atrybut BlockedFileTypes i AllowedFileTypes można sprawdzić w Management Shellu, ale są to atrybuty tablicowe, wartości jest dużo i nie jest to zbyt wygodne. Niemniej jednak nie jest to takie trudne. Dla osób, które nie chcą samemu wymyślać koła, poniżej krótka procedura:

Get-OwaVirtualDirectory | fl *blocked*

$owa = get-OwaVirtualDirectory

$blockedtypes = $owa.blockedfiletypes

$blockedtypes -= ".xml"

Get-OwaVirtualDirectory | Set-OwaVirtualDirectory -BlockedFileTypes $blockedtypes

Get-OwaVirtualDirectory | fl *allowedfile*

$owa = get-OwaVirtualDirectory

$allowedtypes = $owa.allowedfiletypes

$allowedtypes += ".xml"

Get-OwaVirtualDirectory | Set-OwaVirtualDirectory -AllowedFileTypes $types

Po restarcie usługi IIS załączniki powinny wyświetlać się poprawnie. W zasadzie moglibyśmy próbować tylko połowy procedury – usunięcie typu pliku z listy blokowanych powinno nam rozwiązać problem, ale lepiej dodać jawnie do listy dozwolonych. Co ciekawe, jeżeli dane rozszerzenie jest na liście zablokowanych typów, to pozwoli się dodać do listy dozwolonych, ale nie będzie się pokazywać.

Application Request Routing dla Exchange–można czy nie?

Miesiąc temu na spotkaniu PEPUG Krzysiek Pietrzak opowiadał o wystawianiu Exchange do internetu i alternatywach dla Forefront TMG 2010 (który został w grudniu wycofany ze sprzedaży, o czym pisałem kilka miesięcy temu). Na dziś najtańszą alternatywą dla TMG jest Application Request Routing, który można pobrać i zainstalować jako bezpłatny dodatek do IIS. Ale zespół Exchange jak na razie nie wspiera takiego scenariusza, co jest dużym minusem tego rozwiązania. Jednak, żeby było śmieszniej, na tronach Technetu zostały opublikowane informacje, jak wykorzystać ARR do publikacji Lync Server 2013 i jego web serwisów, a nawet jak opublikować Exchange 2013 (sic!) na platformie Windows Server 2012 Essentials.

Czekam zatem na oficjalną rekomendację z zespołu Exchange, czy takie rozwiązanie jest wspierane, czy też nie.

25 marca 2013

Porządkowanie baz danych – Exchange 2010

Bazy Exchange mają jedną podstawową wadę – nie zmniejszają automatycznie swojego rozmiaru. Kiedy zauważamy, że zajętość dysku zbliża nam się do 100%, staramy się “odchudzić” bazę przez przerzucenie kilku skrzynek do innej bazy, na mniej zajętym dysku. I co? I nic.

Po pierwsze, Exchange domyślnie po przeniesieniu zostawia skrzynkę w strukturze starej bazy jako odłączoną (disconnected) – jeżeli nie zmienialiśmy ustawień, to będzie ona czekała 30 dni na usunięcie. Możemy to przyspieszyć, wymuszając usunięcie skrzynki ze struktury bazy danych (oczywiście z powershella, opcja Purge w konsoli graficznej zniknęła w wersji Exchange 2010). Skrzynka taka ma status SoftDeleted, więc wykonując komendę get-mailboxstatistics możemy odszukać wszystkie takie skrzynki w bazie i szybko usunąć (np. w bazie MBX01 komendą poniżej):

Get-MailboxStatistics -Database MBX01 | where {$_.DisconnectReason -eq “SoftDeleted”} | foreach {Remove-StoreMailbox -Database $_.database -Identity $_.mailboxguid -MailboxState SoftDeleted}

Po wykonaniu tej operacji dane zostaną z bazy usunięte, co powinno skutkować zwiększeniem ilości wolnej przestrzeni w bazie (tzw. whitespace), co można sprawdzić we właściwościach bazy danych:

Get-MailboxDatabase MBX01 -Status | FL AvailableNewMailboxSpace

Nadal jednak baza ma pierwotny rozmiar. Co nam pozostaje? Defragmentacja Offline pliku bazy? To zadanie długotrwałe, a ponadto na czas wykonywania wymaga odmontowania bazy, co odetnie dostęp do wszystkich skrzynek w naszej bazie. Microsoft od dłuższego czasu sugeruje prostsze, choć na pozór bardziej złożone działanie – utworzenie nowej bazy danych, przeniesienie wszystkich skrzynek do nowej bazy i skasowanie starej bazy. Bardzo ciekawie opisuje to Ross Smith IV na blogu grupy produktowej Exchange. W ten sposób użytkownicy nie utracą na długie godziny dostępu do swojej skrzynki, zwolnimy przestrzeń dyskową, a przy okazji zrobimy trochę porządków. Należy pamiętać o tym, że jeżeli korzystamy z Exchange 2010 w wersji Standard, a mamy już 5 baz danych, to w trakcie takiej operacji jedną z baz musimy odmontować (możemy utworzyć więcej niż 5 baz, ale próba zamontowania 6 bazy zostanie zablokowana przez system), na czas przenoszenia danych.

17 marca 2013

Lync 2013 – różnice między wersjami

Wczoraj testowałem nowego klienta Lync 2013 na iPadzie – całkiem fajnie działa. Rozmowy audio i video działają bardzo fajnie. Funkcjonalność dużo lepsza niż w przypadku Lynca 2010. Dla iPada wybór jest prosty. Ale co z notebookiem z Windows 8? W tym przypadku wybór jest bardziej złożony. Ostatnio kilka osób pytało mnie o to, jaką wersję wybrać – pełną, Basic, czy też Metro? Postaram się to krótko wyjaśnić.

Jeżeli mamy licencję na Office 2013 Pro Plus, to możemy zainstalować pełną wersję Lynca razem z resztą pakietu. W tym wypadku mamy dostęp do wszystkich funkcjonalności serwera Lync 2013. Jeżeli jednak nie mamy licencji na pełną wersję, to czego nie będziemy mogli używać? Okazuje się, że większość funkcjonalności dla standardowego użytkownika jest dostępnych zarówno w wersji Lync Basic, jak i Metro (tabela poniżej), więc brak pełnej wersji Lynca nie będzie takim wielkim problemem. Chyba, że chcemy stosować zaawansowane opcje konfiguracyjne, chociaż tutaj też wersja Basic może nam sporo zaoferować. Nawet w przypadku inicjowania rozmów telefonicznych czy współdzielenia pulpitu. Poni

LyncComparizon

Pełna lista porównawcza wszystkich klientów Lync 2013 (z dodatkowymi komentarzami) znajduje się na stronie Technetu - Client comparizon tables. Różnice między klientami mobilnymi znajdują się na osobnej stronie.

14 marca 2013

Z jakim serwerem działa Lync 2013 Mobile App?

Kilka dni temu pojawiła się nowa wersja klienta Lync dla urządzeń mobilnych – zarówno dla Windows Phone 8 jak i dla iPhone oraz iPad. Wreszcie dostępne są funkcje głosowe oraz dla iPada współdzielenie aplikacji/pulpitu. Jednak po zainstalowaniu nowego klienta kilka osób pytało mnie, dlaczego pojawia im się komunikat: ”You can't sign in with this version of Lync. Please install Lync 2010”. Odpowiedź jest prosta – Lync 2013 Mobile App wykorzystuje Lync 2013 Server Unified Communication Web API (UCWA) w wersji CU1. Jeżeli mamy serwer Lync 2013 i nie zainstalowaliśmy tej poprawki, to taki komunikat nam się pojawi. Serwer Lync 2010 niestety nie obsługuje tej wersji API…

http://blogs.technet.com/b/lync/archive/2013/03/12/why-is-lync-2013-mobile-asking-me-to-use-lync-2010.aspx

07 marca 2013

Konfigurowanie ustawień sesji RDP w Remote Desktop Services 2012

Ładnych kilka miesięcy minęło od premiery Windows 2012, a dokumentacja do niektórych opcji niestety nadal nie jest zbyt jasno napisana. Zarządzanie i konfiguracja usług RDS realizowane jest poprzez specjalną konsolkę w Server Managerze – Remote Desktop Management Services (RDMS) znacznie różni się od konsol MMC dostępnych w Windows 2008 i 2008R2, jak widać na poniższym rysunku.

RDS-console

Część zadań realizuje się prościej (kreatory to konfigurowania serwerów w farmie, kreatory publikowania aplikacji). Jednak jak wykonać bardziej zaawansowane zadania? Oczywiście w powłoce PowerShell Uśmiech.

Jednym ze standardowych ćwiczeń na szkoleniu z Remote Desktop Services jest skonfigurowanie aplikacji, do wyświetlenia na dwóch monitorach. W tym celu trzeba pliku z definicją parametrów połączenia (.rdp), w dowolnym edytorze dodać linię o wartości

span monitors:i:1

W Windows 2008R2 można również wejść w zakładkę Custom RDP Settings ustawień wdrożeniowych RemoteApp i wpisać potrzebne właściwości w kolejnych wierszach pola edycyjnego:

CustomRDPSettings

W Windows 2012 zamiast tego możemy użyć komendy Set-RDSessionCollectionConfiguration. W tym celu musimy jednak uruchomić PowerShella w trybie administratora i zaimportować moduł RemoteDesktopService. Żeby dla kolekcji aplikacji ustawić rozciąganie aplikacji na dwa monitory musimy użyć komendy w postaci:

Set-RDSessionCollectionConfiguration -CollectionName app1-col -CustomRdpProperty "span monitors:i:1"

Jednak ponowne użycie tej komendy z inną opcją, zamaże poprzedni wpis – trzeba użyć wszystkich niestandardowych atrybutów jednocześnie, oddzielając je znacznikiem `n. Jeżeli zatem chcemy dodać parametr, pozwalający na mapowanie do środowiska zdalnej sesji tylko lokalne dyski C: i E: musimy wykonać komendę:

Set-RDSessionCollectionConfiguration –CollectionName app1-col "drivestoredirect:s:C:;E:; `n span monitor:i:1"

Więcej informacji, jakie opcje można skonfigurować w ten sposób można znaleźć tutaj - RDP Settings for Remote Desktop Services in Windows Server 2008 R2. Co ciekawe, opcji pozwalającej mapować w sesji tylko wybrane dyski, na powyższej liście nie ma. Ustawienia dla RDS w Windows 2012 nie zostały jeszcze opublikowane, ale te z Windows 2008R2 działają. Lista cmdletów do zarządzania RDS w Windows 2012 opisana jest, niestety dość ogólnie w dokumentacji na stronie Technet.

06 marca 2013

Lutowe aktualizacje dla Lync Server 2013

W końcu pojawiły się poprawki dla Lync Servera 2013, można je pobrać i zainstalować osobno lub jak w przypadku Lync Servera 2010 uruchomić LyncServerUpdateInstaller.exe, co znacznie ułatwia proces instalacji. Po zainstalowaniu należy dodatkowo odświeżyć strukturę baz danych serwera. Dla wersji Standard będzie to jedna prosta operacja:

Install-CsDatabase -ConfiguredDatabases -SqlServerFqdn SE.FQDN –Verbose

Dla serwerów Enterprise, w zależności od konfiguracji wykorzystywanego SQL może to być bardziej skomplikowane. Szczegóły w artykule KB 2809243 - Updates for Lync Server 2013.

Dodatkowo Microsoft opublikował wiele narzędzi dodatkowych, których niektórym mogło brakować – Resource Kit, Planning Tool, SDK, i kilka innych:

Pojawiła się również polska wersja aplikacji klienckich w wersji Basic 32 bity i 64 bity oraz VDI w języku polskim (również 32 bity i 64 bity).